dursam tam ortada... hayatın play tuşuna bassam fonda atmacayı vurdular bir avuç kanı için... karşımda umutla bekleyen bir çift göz üstünde cam kaplı... yanımda tam önümün kenarında bir çift dil konuş ha konuş, içinin sıkıntısı diline vurmuş belki de çok fazla beklentileri bekleyemedikleri... aman demişim yaşamışım dememişim, neyi ne kadar yaşamışım yaşamamışım. hep arkadan bakmışım, bakakalmışım, acımışım... ahanda yanımdan ak saçlarını eline almış yaşamaktan zevk alan yorgun savaşçı.
de gidi de hoca ye iç gez eğlen, nereye ve ne zamana kadar...
yeşilmişim hoşmuymuşum.. ne bileyimmiy mişim.
ben neymişim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder